İki adam oturuyor karşılıklı birbirlerine bakarak. Birinin suratından yıllar bir şey çalmamış ama diğerinin suratındaki derinleşmiş kırışıklar anlatıyor her şeyi. Ama bunların ötesinde o kadar çok benziyorlar ki birbirlerine. Akraba olduklarını düşünebilirsiniz ama değiller, kesinlikle değiller. Bundan çok daha öteler onlar: aynı kişiler. Biri geçmişte olmuş olan biri gelecekte olacak olan. Birbirlerini bir başkasının olabileceğinden kat ve kat daha iyi tanıyor olsalar da, hiç karşılaşmamış iki yabancı gibiler gerçekte. Birbirlerine bakıyorlar sadece , konuşmadan. Ama söyledikleri o kadar çok şey var ki aslında. Geçmişe bakalım ilk önce, daha deneyim diyecek kadar denediği çok bir şey yok, hatta eğer bakarsanız ona genç mi yoksa adam mı diyeceğinize karar veremeyebilirsiniz. Suratında korku vardı bir zamanlar ve de umut. Geleceğin belirsizliğinden olan şeyler bunlar. Korku geleceğin ne getireceğini bilmediği için. Umutsa bu bilinmezliğin içinde bilinecek olan kaderini kendi